فال حافظ

مشهور است كه امروز در خانهٔ هر ايراني يك ديوان حافظ يافت مي‌شود. ايرانيان طبق رسوم قديمي خود در روزهاي عيد ملي يا مذهبي نظير نوروز بر سر سفره هفت سين، و يا شب يلدا، با كتاب حافظ فال مي‌گيرند. براي اين كار، يك نفر از بزرگان خانواده يا كسي كه بتواند شعر را به خوبي بخواند يا كسي كه ديگران معتقدند به اصطلاح خوب فال مي‌گيرد ابتدا نيت مي‌كند، سپس به طور تصادفي صفحه‌اي را از كتاب حافظ مي‌گشايد و با صداي بلند شروع به خواندن مي‌كند. كساني كه ايمان مذهبي داشته باشند هنگام فال گرفتن فاتحه اي مي‌خوانند و سپس كتاب حافظ را مي‌بوسند .

اي حافظ شيرازي! تو محرم هر رازي! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم مي دهم كه هر چه صلاح و مصلحت مي بيني برايم آشكار سازي.  براي شادي روح حافظ، صلوات يا فاتحه اي نثار نماييم .

فال و فال‌گيري به معناي كوشش در پيشگويي آينده (معمولاً آينده يك فرد) از راه روش‌هاي نهاني يا فراطبيعي است. فال‌گيري يكي از شاخه‌هاي نهان‌شناسي است. بايد توجه داشت كه فال را نبايد با طالع بيني اشتباه گرفت. طالع بيني نوعي پيشگويي است كه از اختيار فرد خارج است؛ يعني فرد قدرت انتخاب و اختياري در آن ندارد، همچنين پيشگويي در طالع بيني بر اساس وضعيت ستارگان در زمان تولد فرد مي‌باشد (مانند طالع بيني چيني يا طالع بيني هندي). اما در فال پيشگويي با توجه انتخاب فرد بدست مي‌آيد و برخلاف طالع بيني به تاريخ تولد بستگي ندارد . بنابراين نبايد واژه فال را با طالع بيني اشتباه گرفت.

روش هاي فالگيري

همان‌طور كه طالع بين‌ها به ستاره‌ها رجوع مي‌كنند تا پيشگويي كنند، فالگيران نيز روشها و راه‌هاي خاص خود را براي پيشگويي دارند.

براي مثال فالگير در فال قهوه، پيشگويي دربارهٔ آينده فرد را با توجه به شكل ايجاد شده در فنجاني كه از آن قهوه نوشيده شده‌است استخراج مي‌كند.

و يا با اختراع و پيدايش ماشين چاپ، كارت‌هاي بازي بسيار ارزان در دسترس همگان قرار گرفت و از آن زمان فال با كارت نزد فالگيرها محبوبيت زيادي يافت. در اين ميان بخصوص كارت هايي موسوم به كارت تاروت كه تصاوير و نقش هاي رنگي عجيب و غريب دارند، از قديم توجه طالبان رازها را به خود جلب كرده‌است. فالگير با توجه به اين كه چه كارتهايي باز شده‌اند، چگونه و درچه محيطي قرار دارند؛ پس از بررسي كارتهاي تاروت، سرنوشت او را از روي كارتها مي‌خواند.

انواع فال

فال حافظ

فال حافظ با ديوان حافظ در بين ايرانيان يك رسم عمومي است. ديوان شعر خواجه شمس الدين حافظ شيرازي از پر طرفدارترين كتبي است كه در خانه هر ايراني وجود دارد. ايرانيان براي تفنن و شايد براي تصميم گيري با زدن فال به اين ديوان فرصتي براي خواندن شعر و تفسير آن به خير و صلاح يا به شر و ناصواب پيدا مي‌كنند.

ايرانيان به هنگام زدن فال، كتاب را در دست مي‌گيرند و به بيان اين جملات و يا جملاتي از اين دست مي‌پردازند :

اي حافظ شيرازي، تو كاشف هر رازي، ما طالب يك فاليم، بر ما بنما رازي

عده‌اي هم مي‌گويند :

حافظ اي حافظ شيرازي، بر من نظر اندازي، من طالب يك رازم، تو كاشف هر فالي، به شاخه نباتت قسم مي‌دهم به قرآني كه در سينه داري، اين فال مرا بگشاي.

برخي ديگر مي‌گويند : اي حافظ شيرازي، تو كاشف هر رازي، به حق شاخ نباتت، به حق جام شرابت، منظور خودت را از مراد ما بيان كن.

بعد انگشت خود را لاي ديوان مي‌گذارند و باز مي‌كنند. غزلي را كه در صفحه سمت راست قرار دارد مي‌خوانند و تفسير مي‌كنند. اگر مضمون غزل مثبت باشد فال را خوب و گرنه آن را بد مي‌دانند. از آن جا كه عمده غزليات حافظ داراي مضاميني عرفاني، عشقي، اميدواركننده و مهرباني آفرين است زدن فال در مراسم خواستگاري، ازدواج، نوروز، تولد فرزندان و مانند آن بيشتر مرسوم است. متقاضيان فال حافظ بيشتر دختران و پسران جواني هستند كه در طلب عشق و در جستجوي يافتن دليلي براي ادامه عشق خود هستند. برخي فال‌ها نيز مانند فال انبياء الهي وجود دارند و به اعتقاد برخي افراد واقعي و قابل اعتمادتر هستند.